بسیاری از مردم علائم دیابت را نادیده میگیرند و زمانی که متوجه می شوند به دیابت یا علائم پیش دیابت مبتلا هستند، شگفت زده می شوند. در حالیکه برای یک چک آپ ساده یا کمر درد و خستگی مفرط نزد پزشک می روند، با کمال تعجب خبرهای بدی در مورد بالا بودن قند خونشان را می شنوند. اگر بیشتر به بدن خود توجه کنیم، هرگز با خبرهای بد در مورد آن شگفت زده نخواهیم شد. وقتی دیابت پیشرفت می کند به اشکال مختلف خود را نشان می دهد. گاهی اوقات به صورت نامحسوس و گاهی اوقات هم به شکلی کاملا محسوس.
علائم دیابت؛ احساس تشنگی
یکی از علائم دیابت این است که لب های شما به گونه ای خشک می شود که دلتان می خواهد آن را بر روی آب فواره قرار دهید. البته باید بدانید که گرچه دهانتان خشک می شود اما این کمبود آب در مغز شما رخ می دهد نه در دهان. باور نمی کنید؟! سلول های مغز شما پیوسته به تامین گلوکز نیاز دارند. وقتی آب قند بیش از حد سلول های مغزتان را در بر می گیرد، برای رقیق کردن این جریان آزار دهنده در اطراف سلول ها، مایعات سراسر بدن را نزد خود احضار می کند. مغز شما این آب را از سلول های دیگر می گیرد، در نتیجه موجب کمبود آب در آنها می شود. به همین دلیل بدن برای جبران این کم آبی مجبور به نوشیدن آب بیشتر می شود.
طرفداران نوشابه باید بدانند که اگر تصور می کنند با نوشیدن نوشابه آب بدنشان تامین می شود سخت در اشتباهند. بهتر است به جای آن، کمی آب خالص تصفیه شده بنوشند.
علائم دیابت؛ تکرر ادرار
کاملا منطقی است که وقتی شما آب زیادی می نوشید، میزان ادرارتان نیز بیشتر می شود. افراد مبتلا به دیابت، مدت زمان بیشتری در دستشویی می نشینند چرا که قند زیادی در خون آنهاست و کلیه هایشان در قند شناور است.
اگر کلیه ی آنها می توانست صحبت کند حتما می گفت: “اینجا چه خبر است؟ من در حال غرق شدن هستم. من باید آب زیادی به طرف خود بکشم تا بتوانم این قند را رقیق کنم.” وقتی کلیه ها سعی می کنند آب اضافی را از خون شما خارج کرده و قند موجود را رقیق کنند، دریچه های مجاری ادرار باز می شوند. تمام این آب های جمع شده، مثانه تان را پر کرده و شما را مجبور به دفع ادرار می کنند. در نتیجه بیشتر تشنه می شوید و برای جبران آب بدنتان نیاز به آب بیشتری دارید. بدین صورت این چرخه ادامه می یابد.
کلیه های شما نهایت تلاش خود را می کند تا این گلوکز اضافی را از بین ببرد. به مرور زمان، میزان پروتئینی که به ادرار شما وارد می شود نیز افزایش می یابد که در پالایش طبیعی کلیه دخالت می کند. اگر کلیه های شما به درستی نتوانند مواد زاید را فیلتر کنند، سمومی در جریان خون شما ایجاد می شود. نکته ی بد اینجاست که حتی وقتی قند خون توسط مصرف دارو درمان می شود، باز هم آسیب به کلیه ها ممکن است رخ دهد.
علائم دیابت؛ ضعف و خستگی
بسیاری از افراد اغلب اوقات احساس خستگی می کنند، اما نمی دانند این خستگی مفرط به دلیل مشکلات قند خون است. گاهی ممکن است بتوان این خستگی را با نوشیدن یک فنجان قهوه ی اسپرسو بر طرف کرد.
وقتی قند موجود در غذاها نتواند وارد سلول های بدن شود، سلول های شما نیز نمی توانند انرژی تولید کنند، بنابراین همواره احساس خستگی در بدنتان وجود خواهد داشت. موضوع دیگری که وجود دارد، داشتن احساس گرسنگی با وجود خوردن غذا با فاصله ی کم است. مشکل کجاست؟ وقتی گلوکز موجود در غذاها در خارج از سلول ها حبس شود و نتواند وارد آنها شود، بدن نمی تواند به اندازه ی کافی انرژی به دست آورد و احساس سیری و رضایت پس از آن، به فرد دست نخواهد داد.
علائم دیابت؛ بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست و پا
این هشدار مربوط به آسیب عصبی می باشد و پس از ماه ها یا حتی سال ها خود را نشان می دهد. این درد، نوروپاتی نامیده می شود. نوروپاتی وقتی رخ می دهد که جریان خون پر از گلوکز است، که این برای اعصاب به منزله ی اسید می باشد. این موضوع موجب آسیب رسیدن به انتهای عصب های ضعیفی که به دست ها و پاها می رود، می شود. همچنین احساس درد، کرختی، سوزن سوزن شدن، خارش و احساسات عجیب دیگری را ایجاد می کند. اگر این علائم را در بدن خود دارید، علاوه بر پزشک عمومی آن را با یک نورولوژیست در میان بگذارید. خوشبختانه در اکثر موارد چنین عارضه ای با داروهای ارزان غیر تجویزی قابل کنترل و درمان است.
علائم دیابت؛ تاری دید
اگر سطح گلوکز خون شما بالا بماند، ممکن است مایعات از بافت ها، به خصوص عدسی چشم هایتان به منظور رقیق سازی کشیده شود. این موضوع روی تمرکز چشم شما نیز موثر است. مویرگ های ریز کوچکی که به چشم وارد می شوند، از تمام رادیکال های آزاد آسیب می بینند. رادیکال های آزاد، مولکول های آسیب رسانی هستند که افراد مبتلا به دیابت، میزان زیادی از آن را تولید می کنند. برای همین است که آنتی اکسیدان برای بیماران دیابتی بسیار مفید می باشد. آنتی اکسیدان ها موجب خنثی کردن رادیکال های آزاد می شوند.
راهکارهایی برای مقابله با مشکلات بینایی در بیماران دیابتی
علائم دیابت؛ مشکلات پوستی
برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع 2، دارای لکه های تیره ای در بخش های چین و چروک دار بدن خود مثل گردن، زیر بغل، بند انگشت یا کشاله ی ران هستند. این لکه ها شبیه به چرک است، با این تفاوت که با شستن از بین نمی روند. این لکه ها گاهی اوقات مخملی و یکدست و گاهی ناهموار هستند. گاهی اوقات در اطراف این لکه های سیاه، پلاک های پوستی نیز مشاهده می شود. این عارضه که آکانتوز نیگریکانس نامیده می شود، نشانه ی مقاومت به انسولین است و بدان معناست که بدن شما در پاسخ به گلوکز مازاد خون، انسولین زیادی تولید می کند.
علائم دیابت؛ عفونت
یکی از مشکلات شایع در بیماران دیابتی، عفونت دائم مثانه یا واژن است. ممکن است تصور کنید مصرف آنتی بیوتیک به راحتی می تواند عفونت را برطرف کند، اما به این سادگی ها هم نیست. در همه ی افراد- نه فقط افراد مبتلا به دیابت- مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک توانایی آنها را برای دفاع در برابر میکروب ها کاهش می دهد. این مقاومت، نتیجه ی مرگبار سال ها تجویز بی رویه ی آنتی بیوتیک ها می باشد.
زخم و عفونت های پوستی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 به کندی درمان می شود. این عفونت های پوستی که قابل درمان هم نمی باشند، به مرور زمان منجر به قانقاریا یا قطع پا یا عضوی از بدن می شود. بنابراین پیشگیری از جراحت بهتر از درمان آن است، درست مثل سیگار نکشیدن که بهتر از درمان سرطان ریه است.
علائم دیابت؛ کاهش وزن بدون علت
بسیاری از افراد مبتلا به دیابت یا پیش دیابت، در تمام طول روز تمایل به خوردن را دارند. سلول های این افراد نسبت به انسولین مقاومت می کنند و نمی توانند قند خون (انرژی) را به خوبی به سلول ها برسانند، در نتیجه ماهیچه ها و ارگان های آنها همیشه احساس گرسنگی می کنند. نوسان نامناسب هورمون هایی چون گرلین (هورمون گرسنگی) و لپتین (هورمون سیری) همه چیز را پیچیده می کند و شدت گرسنگی را افزایش می دهد. نکته ی جالب توجه اینجاست که فرد با وجودی که تمام طول روز مشغول خوردن است، به طور ناخواسته وزن کم می کند.
این کاهش وزن، موجب از دست دادن توده های ماهیچه ای می شود. دلیل آن نیز تا حدی مربوط به این است که بدن برای تامین انرژی یا سوخت (گلوکز)، سلول های ماهیچه را می شکند. اگر به اندازه ی کافی گلوکز در سلول های شما نباشد، بافت ماهیچه شروع به آب شدن می کند.
این موضوع در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 بیشتر صدق می کند و در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نامحسوس است. چرا که اکثر این افراد بیش از حد چاق هستند و کاهش وزن تدریجی آنها زیاد محسوس نمی باشد. اگر مبتلا به دیابت هستید، کاهش وزن بسیار اهمیت دارد اما هدف شما سوختن چربی هاست نه ماهیچه ها.
چه عواملی منجر به دیابت نوع 2 می شود؟
به احتمال زیاد همه ی شما در مورد دیابت نوع 2، چیزهایی از قبل شنیده اید و می دانید چگونه یک فرد ممکن است دچار دیابت شود. در واقع، پزشک شما ممکن است هشدار داده باشد که در بسیاری از موارد، این بیماری به دلیل اشتباه در انتخاب مواد غذایی و بی تحرکی است.
1- عامل دیابت نوع 2؛ سابقه ی خانوادگی
هم عامل وراثت و هم عامل محیط (مثل عادت های اکتسابی مربوط به غذا خوردن، فعالیت های بیرون از خانه، الگوهای خواب و مکانیسم های پاداش) می توانند خطر ابتلا به دیابت را کاهش و یا افزایش دهند. بنابراین علاوه بر کارهایی که منجر به ایجاد دیابت می شود، سابقه خانوادگی و ارثی نیز در ابتلا به دیابت نوع 2 موثر است.
2- عامل دیابت نوع 2؛ بی تحرکی
نشستن های طولانی و عدم تحرک فیزیکی شانس شما را برای ابتلا به دیابت افزایش می دهد. چرا؟ به کار انداختن ماهیچه ها، آتش التهاب را از بین می برد. عدم استفاده از ماهیچه ها منجر به افزایش دیابت می شود. وقتی که شما می نشینید از ماهیچه های خود استفاده نمی کنید، در نتیجه احتمال دیابت در شما افزایش می یابد.
3- عامل دیابت نوع 2؛ نژاد
برخی از نژادها بیشتر در معرض از خود بیخودی در برابر رژیم های غذایی غربی هستند. اسپانیایی ها، سیاه پوست ها، هاوایی ها، آمریکایی های بومی و آسیایی ها بیشتر دچار خطر ابتلا به دیابت می باشند.
4- عامل دیابت نوع 2؛ سن و سال
از سن 45 سالگی به بعد خطر ابتلا به دیابت در افراد افزایش می یابد، چرا که بسیاری از افراد تا به این سن برسند شیرینی جات زیادی مصرف کرده اما ورزش نکرده اند. مضرات این دو کار در این سنین خود را نشان می دهد. بسیاری از افراد بازنشسته نیز دچار دیابت می شوند، زیرا دچار سبک زندگی بدون فعالیت هستند.
5-عامل دیابت نوع 2؛ دیابت بارداری
دیابت بارداری یک هشدار اولیه است چرا که نشان می دهد شما از نظر ژنتیکی مستعد آن هستید و اگر مراقب چیزهایی که می خورید و کارهایی که می کنید نباشید، حتما دچار دیابت خواهید شد.
6- عامل دیابت نوع 2؛ به دنیا آوردن یک نوزاد سنگین
به دنیا آوردن یک نوزاد بالای 4 کیلو نشان دهنده ی استعداد شما به اضافه وزن و چاقی است که موجب ابتلای شما به دیابت در آینده خواهد شد.
7- عامل دیابت نوع 2؛ وزن و توزیع چربی
هر چه چربی بیشتری داشته باشید (به خصوص در ناحیه ی شکم) بدن شما نسبت به انسولین و هورمون تنظیم گرسنگی به نام لپتین مقاوم ترمی شود. بنابراین احتمال دیابت نوع 2 در شما افزایش می یابد.
8- عامل دیابت نوع 2؛ پیش دیابت
زمانی که هموگلوبین A1c شما نزدیک به 6 می شود، خطر ابتلا به دیابت در شما افزایش می یابد. بنابراین اگر علائم پیش دیابت دارید، باید بیشتر مراقب باشید.
9- عامل دیابت نوع 2؛ گروه همسالان دارای اضافه وزن
افراد دارای تمایل شدیدی به قبول عادت های افراد خانواده، دوستان و همکاران به دلیل نزدیکی زیادی که با آنها دارند، می باشند. بنابراین الگوهای غذایی غلط در دوستان و اطرافیان تاثیر زیادی بر روی فرد ممکن است داشته باشد.
10- عامل دیابت نوع 2؛ کم کاری غده ی تیروئید
بالا بودن میزان هورمون تحریک کننده ی تیروئید و یا آنتی بادی های ضد بافت تیروئیدی اغلب در بیماران دیابتی مشاهده می شود. برخی دیگر ممکن است دچار عدم تحمل گلوتن باشند. وقتی پیش پزشک می روید، تمام این علائم را بررسی کنید.
11- عامل دیابت نوع 2؛ سندروم تخمدان پلی کیستیک
این سندروم بیشتر خود را در تخمدان ها و پوست شما نشان می دهد، اما بسیاری از ویژگی های دیابت را نیز به همراه دارد. روش درمان آن دو نیز یکسان است: بهبود سبک زندگی.
12- عامل دیابت نوع 2؛ سابقه ی سکته ی قلبی
اگر سابقه ی سکته ی قلبی داشته باشید، ابتلا به دیابت خود به خود در شما افزایش می یابد.
13- عامل دیابت نوع 2؛ آکانتوز نیگریکانس
این بیماری یک عارضه ی پوستی است که در آن پوست زیر بغل یا پوست قسمت هایی از بدن که روی هم جمع می شوند، تیره، ضخیم و مخملی می شوند. این بیماری در نتیجه ی چاقی حاصل می شود. چاقی موجب مقاومت در برابر انسولین می شود، در نتیجه سطح هورمون انسولین در خون بالا می رود. مقاومت در برابر انسولین نیز منجر به دیابت نوع 2 می شود.
14- عامل دیابت نوع 2؛ عدم تحمل گلوتن
افرادی که دچار عدم تحمل گلوتن هستند نیز در خطر ابتلا به دیابت می باشند.
15- عامل دیابت نوع 2؛ عادت های خواب اشتباه
کم خوابی یکی از عوامل اصلی پرخوری های احساسی و در نتیجه افزایش وزن و چاقی است. در نتیجه آن را می توان یکی از عوامل اصلی ابتلا به دیابت نوع 2 شناخت.
دیابت چه تاثیری بر دفع ادرار دارد؟
دیابت و مشکلات دفع ادرار به هم مرتبط هستند. ممکن است دست و پنجه نرم کردن با چنین مشکلاتی، زندگی و کیفیت آن را تحت تاثیر قرار دهد. طبق سازمان سلامت ملی، بیش از نیمی از افرادی که دچار دیابت هستند، اختلال عملکرد مثانه دارند.
مشکلات دفع ادرار با افزایش سن وخیم تر می شود، اما زمانی که یک فرد دچار دیابت است، اختلال عملکرد مثانه و عفونت دستگاه ادراری برای او زودتر رخ می دهد.
این بدان دلیل است که دیابت موجب آسیب به عصب هایی می شود که مسئول سلامت و کارکرد سیستم ادراری می باشند. به طور کلی زن ها بیشتر از مردها دچار ترشح و یا بی اختیاری در ادرار هستند و این به دلیل ساختار آناتومیک و تغییرات بدن در زمان حاملگی و زایمان است. مردها بیشتر دچار جریان متناوب و انسداد حالب می شوند.
دلایل مشکلات دفع ادرار در افراد دیابتی
مشکلات مثانه ممکن است به دلیل آسیب عصبی دیابتی، آسیب عصبی ناشی از دلایل دیگر، زخم، عفونت و دیگر بیماری ها حاصل شود. سطح بالای قند خون موجب تکرّر ادرار می شود.
دیابت ممکن است با عواملی چون مدیریت ضعیف در کنترل دیابت، کلسترول بالا، قند خون بالا،اضافه وزن، افزایش سن، کشیدن سیگار و کم تحرکی افزایش یابد. مصرف انسولین نیز خطر ادرار بی اختیار را افزایش می دهد.
مشکلات ادراری شایع در دیابت
1- مثانه ی بیش فعال
انقباض و یا اسپاسم مثانه موجب نیاز فوری به دفع ادرار، بیش از هشت بار در روز و یا بیش از دو بار در شب می شود.
ترشح یا بی اختیاری ادرار یک عارضه محسوب می شود. راه های درمان مثانه ی بیش فعال شامل مصرف دارو، روش های آموزشی مثانه مثل تعیین وقت برای دفع ادرار، تحریک الکتریکی، ورزش های مثانه و جراحی می باشد.
2- کنترل ضعیف عضله ی اسفنکتر
عضله های اسفنکتر، عضلات داخلی هستند که نقش باز و بسته کردن معابر بدن را به عهده دارند. کنترل ضعیف این عضله ها به دلیل آسیب عصبی ممکن است در صورت عدم کنترل جریان ادراری، موجب ترشح ادرار شود. از طرف دیگر اگر عضله ها شل نشوند، دفع ادرار با مشکل مواجه می شود. درمان این عارضه اغلب توسط دارو صورت می گیرد. تزریق بوتاکس به ناحیه ی دور اسفنکتر به استراحت ماهیچه ها کمک خواهد کرد. گرچه سازمان غذا و داروی ایالات متحده، این روش را برای کنترل اسفنکتر تایید نکرده است.
3- احتباس ادرار
این عارضه به معنای عدم توانایی در تخلیه ی کامل مثانه می باشد. احتباس ادرار منجر به ترشح ادرار، آسیب به کلیه، عفونت کلیه و مثانه خواهد شد. گزینه های درمانی شامل دارو، روش های آموزش مثانه مثل تعیین زمان برای ادرار، استفاده از سون (کیسه ی تخلیه ی ادرار)، استفاده از استنت در مجرای ادرار، آگاهی از پری مثانه و ماساژ زیر شکم می باشد. برای درمان ترشح ادرار نیز می توان از دارو، ورزش های مثانه و یا جراحی استفاده کرد.
4- عفونت دستگاه ادراری
قند خون بالا، زمینه را برای رشد باکتری هموار می کند و موجب عفونت مجرای ادراری می شود. این عفونت ها موجب تکرّر ادرار، درد یا سوزش ادرار، ادرار قرمز و یا تیره می شود.در این حالت زن ها ممکن است فشاری در بالای استخوان شرمگاهی خود حس کنند و مردها ممکن است احساس پری رکتوم (مقعد) به آنها دست بدهد. عفونت ها می تواند در مجرای ادراری، مثانه و یا کلیه ها ایجاد شوند. عفونت های کلیه همراه با علائمی چون حالت تهوع، درد کمر یا پهلو و تب می باشند. عفونت های مجرای ادرار با مصرف آنتی بیوتیک ها قابل درمان هستند.
آیا مصرف نوشابه موجب ابتلا به دیابت می شود؟
طبق مطالعه ای که در مجله ی تغذیه چاپ شد، مصرف بیش از حد نوشابه نه تنها برای معده مضر است، بلکه خطر ابتلا به پیش دیابت را نیز افزایش می دهد. در این مطالعه که بر روی بیش از 16000 نفر در طول 14 سال انجام شد، افرادی که بیش از سه بار در هفته نوشابه مصرف می کردند، 46 درصد بیش از دیگران دچار پیش دیابت شدند.
قند اضافی موجب بالا رفتن قند بدن در کوتاه مدت می شود، البته ممکن است با تاثیر بر روی تولید انسولین از پانکراس در دراز مدت نیز بر روی آن تاثیر بگذارد. در نتیجه فرد دچار مقاومت به انسولین می شود- عارضه ای که فرد برای عملکرد درست بدن به میزان زیادی انسولین نیاز دارد. وقتی بدن شما نتواند برای سازگاری با این نیاز انسولین کافی تولید کند، گلوکز در خون شما ساخته می شود و دچار پیش دیابت و حتی دیابت می شوید.
از طرف دیگر، نوشابه های رژیمی فاقد قند می باشند، به همین دلیل است که در این مطالعه، ارتباطی بین نوشابه و خطر ابتلا به پیش دیابت یافت نشد (البته مطالعات دیگر نشان داده است که مصرف نوشابه های رژیمی علاوه بر ابتلا به پیش دیابت، موجب ابتلا به پوکی استخوان و بیماری های قلبی نیز می شود).
باورهای غلط درباره ی بیماری دیابت
دیابت از قدیمی‌ترین بیماری‌ها است که باورهای نادرست فراوانی در خصوص آن وجود دارد. در این مطلب تلاش شده است شما را با برخی از باورهای غلط در خصوص بیماری دیابت آشنا کنیم.
باور غلط 1: فقط کسانی که اضافه وزن دارند به بیماری دیابت نوع 2 مبتلا می شوند
واقعیت: اضافه وزن یکی از عوامل خطر برای ابتلا به بیماری دیابت است اما سایر عوامل خطر مانند سابقه فامیلی، سن و نژاد هم بر میزان ابتلا نقش دارد. متاسفانه بسیاری از افراد، فقط چاقی را از عوامل ابتلا به دیابت می دانند و به سایر عوامل خطر توجهی ندارند. خیلی افراد چاق هستند که مبتلا به دیابت نوع2 نمی شوند و خیلی از افراد با وزن نرمال یا چاقی کم مبتلا می شوند.
باور غلط 2: مصرف شکر زیاد باعث بیماری دیابت 1 می شود
واقعیت: دیابت نوع 1 بر اثر ژن ها و عوامل ناشناخته رخ می دهد و دیابت نوع 2 بر اثر ژن ها و سبک زندگی. چاقی می تواند ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد. غذاهای چرب و پرکالری هم خطر ابتلا به دیابت را بالا می برد. اگر شما سابقه خانوادگی دیابت دارید، غذای سالم بخورید، ورزش کنید و مراقب وزن خود باشید.
باور غلط 3: مبتلایان به بیماری دیابت فقط مقدار کمی از مواد نشاسته ای مانند نان، برنج، ماکارونی و سیب زمینی را می توانند مصرف کنند
واقعیت: غذاهای نشاسته ای جزئی از یک رژیم سالم است. نکته مهم در مصرف این مواد، مقدار آن است. نان، برنج، ماکارونی و سیب زمینی حتما باید در وعده اصلی و میان وعده قرار بگیرد اما در میزان متعادل و مناسب.
صحبت‌های برنافیت درباره‌ی دیابت را از دست ندهید:
باور غلط 4: مبتلایان به بیماری دیابت نباید شکلات و شیرینی مصرف کنند
واقعیت: اگر بر اساس یک رژیم غذایی سالم و همراه ورزش و فعالیت مقدار متناسبی شیرینی یا شکلات مصرف شود، ممنوعیتی ندارد ولی از حد مجاز نباید بیشتر شود.
باور غلط 5: من دیابت دارم پس نباید میوه مصرف کنم.
واقعیت: اگرچه میوه حاوی قند و کربوهیدرات است ولی یکی از مهم ترین قسمت های رژیم غذایی شماست. میوه ها حاوی ریزمغذی ها، ویتامین ها و فیبر هستند که برای سلامتی مفید است و همچنین اثر آنها برروی قند خون کمتر از سایر مواد قندی است. یک رژیم غذایی سالم، روزانه 2-3 عدد میوه را شامل می شود و بهتر است میوه به صورت کمپوت، آبمیوه، میوه خشک نباشد.
باور غلط 6: دیابتی هایی که قرص یا انسولین مصرف می کنند تا آخر عمر باید مصرف آن ها را ادامه دهند.
واقعیت: اگر شما دیابت نوع 2 دارید و دارو یا انسولین مصرف می کنید می توانید با ورزش مناسب، کم کردن وزن و رژیم سالم میزان مصرف داروها را با نظر پزشک معالج کم تر یا حتی به طور کامل قطع کنید.
باور غلط 7: من انسولین می زنم پس هرچقدر بخواهم میتوانم بخورم.
واقعیت: مصرف دارو، جایگزین رژیم غذایی و ورزش نیست و صرفا به دلیل مصرف انسولین نمی توانید به هر میزانی که خواستید غذا بخورید. این نکته را فراموش نکنید که خودتان باید با تغییر سبک زندگی، دیابت را مدیریت کنید.
باور غلط 8:دیابت بیماری جدی و خطرناکی نیست.
واقعیت:تعداد افرادی که در طی سال بر اثر بیماری دیابت از بین می روند، بیشتر از کسانی است که مبتلا به ایدز یا سرطان سینه هستند. از هر3 فرد مبتلا به دیابت، 2 نفر بر اثر سکته مغزی و سکته قلبی می میرند.
باور غلط 9:مبتلایان به دیابت باید غذاهای خاص بخورند.
واقعیت: به طور کلی یک غذای سالم و مقوی برای دیابتی ها مانند غذای سالم برای سایر افراد است. منظور از غذای سالم و مقوی غذای کم چرب، میزان متعادل نمک و شکر،غلات، سبزیجات و میوه های تازه است.
باور غلط 10:فرد دیابتی فقط باید به میزان کربوهیدرات مصرفی توجه کند و میزان چربی و پروتئین اهمیتی ندارد.
واقعیت: محدود کردن کربوهیدرات، میزان قند خون را تا حدی کنترل می کند ولی شما باید به میزان کالری دریافتی روزانه هم توجه کافی داشته باشید. مصرف بیش از حد پروتئین و چربی می تواند موجب افزایش وزن شود که دیابت را تحت تاثیر قرار می دهد. مبتلایان به دیابت همچنین در معرض خطر بیماری قلبی هستند پس میزان چربی دریافتی آن ها بسیار مهم است.
