شما احتمالا با داروهای بنزودیازپینی مثل دیازپام (والیوم) لورازپام (آتیوان) و آلپروزولام (زاناکس) آشنا هستید. این داروها در سرتاسر جهان به عنوان داروهای ضد اضطراب تجویز می شوند. آلپروزولام، چهارمین دارویی است که در ایالات متحده به طور گسترده تجویز شده و اصلا هم جای تعجب ندارد. در ایالتی که اضطراب به اندازه ی یک سرماخوردگی ساده، شیوع دارد این موضوع اصلا عجیب نیست.
اما در مصرف داروهای ضد اضطراب نه تنها یک ضرر بلکه چندین ضرر وجود دارد که بهتر است قبل از مصرف به آنها توجه کنید. این داروها ممکن است به راحتی مصرف شوند اما کاربرد مصرف آنها مهم است.
این بنزودیازپین ها چگونه کار می کنند؟
بنزودیازپین ها، گیرنده های مغز را نسبت به یک ماده ی شیمیایی به نام گاما آمینوبوتریک اسید تحریک می کند که یک انتقال دهنده ی عصبی مهار کننده است و بر اضطراب، خلق و خو، خواب و حساسیت به درد تاثیر می گذارد. این داروها از نظر زمان و طول تاثیر گذاری متفاوتند.
اثرات جانبی داروهای ضد اضطراب چه می باشد؟
این داروها توانایی شما را در فکر کردن کاهش می دهند، حافظه ی شما را مختل کرده، و توانایی شما را در موقعیت های اضطراری کاهش می دهند. (مثلا در هنگام رانندگی یا کار با دستگاه های خطرناک)
حتی اگر این داروها با دوز پایین نیز مصرف شوند دارای همین اثرات جانبی می باشند. به علاوه، یکی از مطالعات اخیر نشان می دهد که مصرف این داروها در طول 3 ماه خطر آلزایمر را در افراد تا 50 درصد افزایش داده است.
مصرف این داروها با دوز بالا تنفس را سرکوب کرده، منجر به کما می شود. از سال 2000 تعداد اتاق های اورژانسی به دلیل مصرف این داروها تقریبا دو برابر شده است. اگر این داروها همراه با مواد مخدر مصرف شوند، اثر جانبی آنها به طور چشمگیری افزایش می یابد.
آیا مصرف داروهای ضد اضطراب ایجاد عادت می کند؟
بله. مصرف این داروها حساسیت مغز را نسبت به گاما آمینوبوتریک اسید کاهش داده، نه تنها موجب می شود فرد برای تاثیر آن مجبور به مصرف بیشتر دارو باشد بلکه در صورت عدم مصرف دچار اضطراب شدید می شود.
ممکن است قطع مصرف این داروها بسیار سخت و همراه با علائم شدیدی چون بی خوابی، کج خلقی، افزایش اضطراب، درد و بی قراری باشد. بیماران در سم زدایی از مصرف این داروها همراه با مواد مخدر بیشتر از سم زدایی عوارض مربوط به الکل جان خود را از دست می دهند.
قویترین داروی گیاهی ضد افسردگی
آیا داروهای ضد اضطراب می توانند بدون خطر مصرف شوند؟ آیا جایگزینی برای آنها وجود دارد؟
این داروها برای نجات شما از دردهای حاد یا موقعیت های خطرناک بسیار کارساز است. گرچه همیشه جایگزین های بهتری برای آن وجود دارد. مهار کننده های انتخابی سراتونین مثل سرتالین واسکیتالوپرام و مهار کننده های انتخابی نوراپینفرین مثل ونلافاکسین و دولوکستین بهترین انتخاب در کنترل اضطراب مزمن می باشند.
بهتر است در دراز مدت از طریق درمان شناختی- رفتاری به ریشه ی مشکل خود پی ببرید، سبک زندگی خود را متعادل کنید تا قدرت خود را در برابر اضطراب افزایش دهید. خواب راحت، غذای مناسب و اجتناب از کافئین و الکل اثرات مفیدی دارد که نیاز شما به این داروها را کاهش می دهد. مهارت های آموزش داده شده در درمان شناختی- رفتاری یا تنفس عمیق و تصویر سازی می تواند از حمله ی بسیاری از اضطراب ها جلوگیری کند. هر چه بیشتر این روش ها را تمرین کنید بیشتر نتیجه می گیرید.
